In de pers: AD
Kijk naar Roland Garros en zie dagelijks hoe belangrijk het mentale aspect in tennis is. Om jonge talenten weerbaarder te maken, start de tennisbond met een pilot. Coach Sven Groeneveld juicht dat toe, te meer omdat hij met mentale hulp ooit Roger Federer in het gareel kreeg.
Door Rik Spekenbrink
Het is nu nauwelijks voor te stellen, maar de jonge Federer kon nogal licht ontvlambaar zijn, zo vertelde ook zijn eerste jeugdtrainer ooit aan deze krant. ,,Op enig moment is er een interventie geweest, waar we Roger bewust hebben gemaakt dat het zo niet verder kon. Ik vond dat hij mentale en emotionele begeleiding nodig had.”
Sportpsycholoog hielp Federer
Die werd gevonden bij een jonge sportpsycholoog uit de geboortestreek van Federer. ,,Hij sprak hetzelfde dialect en was net als hij fan van FC Basel. Ze zijn gaan samenwerken. Roger werd zich bewust van zijn emoties. Met hulp van zijn fantastische ouders en later zijn vrouw is hij enorm gegroeid als mens. Dat hij een van de legendes van de sport zou worden, had ik toen niet aan zien komen.”
Groeneveld vertelt erover omdat het gaat over het mentale aspect in tennis. Zondag wordt bij de Libéma Open in Rosmalen de aftrap gegeven van een pilot van tennisbond KNLTB, stichting Super Chill en het BrabantSport Fonds, om de mentale weerbaarheid van de Nederlandse tennisjeugd te vergroten.
Een initiatief dat de ervaren coach, die werkte met onder anderen Maria Sjarapova, Monica Seles en Michael Stich, van harte omarmt. Met onder meer Paul Haarhuis en Tallon Griekspoor geeft Groeneveld zondag een clinic aan honderd talenten en hun ouders en trainers. Op een speelse en rustgevende manier worden ze geïntroduceerd met bijvoorbeeld ademhalingsoefeningen.
Het mentale element is meer op de voorgrond gekomen, ook omdat spelers als Kyrgios en Osaka er zo open over praten
Mentaliteit geeft de doorslag
,,Vroeger werd tennis ingedeeld in vier componenten: technisch, tactisch, fysiek en mentaal. Ze waren alle vier even groot, maar het mentale deel was het moeilijkst om aan te werken, dat was een beetje vaag. Het was vooral: niet zeuren, hard worden, no pain no gain. Dat is nog steeds een element. Maar wat als je kampt met een intern probleem, waardoor je minder goed functioneert onder druk? Ben je dan een watje? Of heb je nog niet de kennis en het gereedschap om te weten wat je voelt en hoe je daarmee omgaat?”
Dat laatste, zegt Groeneveld. ,,We weten daar inmiddels zo veel meer over. Wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat je kinderen vanaf 6 jaar al spelenderwijs en ongedwongen kan helpen bij de bewustwording van emoties en gevoelens.” En dat kan tennissers op latere leeftijd helpen. ,,Want op het hoogste niveau is de mentale component eerder vijftig procent. In de top 100 geeft mentaliteit en veerkracht de doorslag.”
Wie deze weken Roland Garros volgt, ziet elke dag voorbeelden van de mentale impact van de sport op de spelers. Novak Djokovic voelde door een blessure zo veel discomfort dat hij het zelfs aan de stok kreeg met zijn vrouw op de tribune.
Botic van de Zandschulp, vorig jaar nog een pupil van Groeneveld, vertelde openlijk over zijn worstelingen tijdens partijen. Alexander Zverev bleef tegen Tallon Griekspoor in ogenschijnlijk verslagen positie juist ijzig kalm, en won. En Iga Swiatek, finaliste bij de vrouwen, reist fulltime met haar eigen sportpsycholoog.
Spelers onder vergrootglas
Tennissen is elke dag een confrontatie met de spiegel, zegt Groeneveld. Maar onthoud waarom je er ooit mee begonnen bent. ,,We verliezen in de sport veel kinderen omdat ze niet met de stress, druk en teleurstelling om kunnen gaan. Maar als je je bewust bent van de moeilijkere momenten die er gaan komen, hoef je je passie voor de sport niet te verliezen.”
,,In mijn tijd was sport nog meer een spel, niet de manier om geld mee te verdienen”, zegt Groeneveld. ,,Nu liggen spelers meer onder een vergrootglas, ook door sociale media. Het mentale element is meer op de voorgrond gekomen, ook omdat spelers als Nick Kyrgios en Naomi Osaka er zo open over praten.” Zelf is de coach momenteel druk met zelfstudie op dit terrein. ,,Ik ben 58 jaar, maar was als kind graag hiermee in aanraking gekomen.”
